قطعات ساخت داخل قدرت رقابت با قطعات وارداتی دارند؟

به گزارش خبرخودرو، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران ضمن اشاره به ضرورت رویکرد استراتژیک دولت در حوزه واردات قطعات گفت: برخی قطعات ساخت داخل از کیفیت و قیمت مناسبی برخوردار هستند، اما علت کاهش کیفیت، مرتبط با روند خاص تولید خودرو و قطعه در کشور است.

امیرحسن کاکایی در گفتگو با خبرنگار خبرخودرو در خصوص آزادسازی واردات و قدرت رقابت قطعات ساخت داخل با قطعات خارجی اظهار داشت: صنعت قطعه‌سازی در شرایط برابر و عادلانه، از قدرت رقابت با قطعات وارداتی خارجی برخوردار است. هزینه‌هایی نظیر نیروی انسانی و چگونگی تعیین نرخ ارز از پارامترهای موثر بر بهای تمام شده تولید است و کاهش مصنوعی نرخ ارز تولید یک کشور را نابود می‌کند.

وی افزود: برخی قطعات ساخت داخل از کیفیت و قیمت مناسبی برخوردار هستند، اما علت کاهش کیفیت، مرتبط با روند خاص تولید خودرو و قطعه در کشور است. به عنوان مثال در بخش مواد اولیه داخلی با مشکلاتی مواجه هستیم و همین امر بر کیفیت قطعه و خودرو اثرگذار است.

عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران گفت: البته پس از آزادسازی واردات، می‌بایست نقش دولت‌ها در مقوله واردات را بپذیریم. ورود بی‌رویه کالاهای چینی به داخل کشور در دهه 80 ، ناشی از اقدام دولت چین در ارائه سوبسید به کالای چینی و در مقابل پایین نگه داشتن مصنوعی نرخ ارز از سوی دولت بود که واردات را مقرون به صرفه نمود و اکنون می‌بایست از تکرار چنین تجربیاتی پرهیز کرد.

کاکایی با تصریح بر اینکه تمام قطعات داخلی از کیفیت عالی برخوردار نیستند، بیان کرد: در عین آزادسازی واردات می‌بایست در یک اقدام متعادل، مانع از ورود تمام قطعات به داخل کشور شویم. زیرا تجارب گذشته نشان می‌دهد که در مواجهه با گشایش‌های ارزی ناگهانی، ساده‌ترین اقدام، افزایش واردات بوده که نابودی تولیدکننده‌های داخلی را به همراه داشته و نگرانی قطعه‌سازان داخلی از مقوله واردات نیز به همین امر بازمی‌گردد.

وی با توجه به کندی رشد تولید خودرو در سال 98 در مقایسه با 97، تولید خودروهای ناقص و همچنین عدم تحقق کامل صرفه‌جویی‌های ارزی هدف‌گذاری شده طی چهار میز داخلی‌سازی در خصوص میزان موفقیت نهضت ساخت داخل و لزوم تداوم این پروژه یا توقف آن گفت: مواد اولیه، یک سوم از صرفه‌جویی‌های ارزی پیش‌بینی شده را شامل می‌شود که تولید برخی از این نهاده‌ها در داخل امکان‌پذیر نبوده و یا مقرون به صرفه نیست. تولید و تامین قطعات هایتک نیز بخش دیگری را دربرمی‌گیرد که سرمایه‌گذاری برای تولید آنها طی یک تا دو سال گذشته انجام شده اما به دلیل انسداد مرزها و فقدان سرمایه، روند کندی داشته است.

این کارشناس صنعت خودرو در ادامه بیان کرد: در مقوله واردات، ورود خطوط تولید می‌بایست در صدر اهداف وارداتی قرار گیرد و نه واردات قطعه و نه همه قطعات. قطعه‌سازان با وجود کمبود نقدینگی و تحریم‌ها، با چنگ و دندان به دنبال حفظ روند تولید بوده‌اند و نباید تا گشایشی حاصل می‌شود، تلاش‌های این گروه به دست فراموشی سپرده شود. ضمن اینکه کشورهایی نظیر چین، کشورهای اروپایی و آمریکا برای فتح بازارهای جهانی ابتدا نسبت به کاهش قیمت اقدام می‌نمایند.

کاکایی گفت: توان تولید اقتصادی بیشتر قطعات در داخل کشور و همچنین صادرات برای تولیدکنندگان داخلی وجود دارد؛ کما اینکه حتی در شرایط تحریمی نیز صادرات از سوی برخی قطعه‌سازان جریان داشته و قبل از تحریم‌ها نیز، برخی صرفا در حوزه صادرات فعالیت می‌‌کرده‌اند. در حوزه واردات، دولت می‌بایست برنامه‌ای متعادل برای ایجاد رقابت داشته باشد.

وی اذعان داشت: در تولید برخی از قطعات خودرو، از سه تا چهار قطعه‌ساز در سطح عالی برخوردار هستیم و برعکس در تولید برخی از قطعات، ضعیف هستیم اما در هر حال وظیفه ما صیانت از اقدامات قطعه‌سازان در جهت داخلی‌سازی است و در غیر این صورت شاهد ورشکستگی و نابودی این صنعت خواهیم بود.

عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران در پایان خاطرنشان کرد: کشور ما، همواره تجربه شرایط تحریمی را داشته، ضمن اینکه اشتغال نیز یکی از موضوعات حائز اهمیت است. در مقوله واردات می‌بایست استراتژیک عمل نماییم، به نحوی که در خصوص قطعات وارداتی یا حفظ قطعات ساخت داخل تشخیص داده و دست به انتخاب بزنیم.